Επίσκεψη στο Κ.Ε.Θ.Ι.Σ
γράφει η Νόπη Ρουστάνη
Μέλος του συλλόγου "Σερραίες Μανούλες"
"Ο Σύλλογος "Σερραίες Μανούλες" επισκέφτηκε σήμερα τις εγκαταστάσεις του Κ.Ε.Θ.Ι.Σ. στο Ν. Σκοπό Σερρών. Μικροί και μεγάλοι κέρδισαν μια υπέροχη εμπειρία. Την εμπειρία μου στο Κ.Ε.Θ.Ι.Σ. θα τη χαρακτήριζα συγκλονιστική.
Εξεπλάγην από την αγάπη και τον ενθουσιασμό των ανθρώπων που προσφέρουν τη γνώση, το χρόνο τους και κυρίως την αγάπη τους για τα παιδιά και τα ζώα ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ – αυτό το τονίζω!
Μου έκανε εντύπωση το πάθος με το οποίο μας διηγήθηκε η υπεύθυνη του κέντρου για τα οφέλη της θεραπευτικής ιππασίας, για την προθυμία και τη συνεισφορά κάποιων συμπολιτών μας να βοηθήσουν στη δημιουργία των εγκαταστάσεων, αλλά και την απήχηση που έφτασε να έχει το κέντρο σε όλη την Ελλάδα χάρη στον αγώνα των ανθρώπων του. Ας μην ξεχνάμε ότι Κέντρα σαν και αυτό είναι μόνο 2 σε Αθήνα και Σέρρες. Έχοντας λοιπόν τη χαρά να βρίσκεται στον τόπο μας μια τέτοια μονάδα, καλό θα ήταν να βρούμε όλοι λίγο χρόνο να επισκεφτούμε τις εγκαταστάσεις, να γνωρίσουμε τα οφέλη της ιππασίας και να κάνουμε μια ευχάριστη περιήγηση ιππεύοντας."
Κοπή βασιλόπιτας
Την Κυριακή στις 15 Ιανουαρίου 2012 οι «Σερραίες μανούλες Κοπή» συναντήθηκαν στον παιδότοπο KINDERLAND για την κοπή της βασιλόπιτας προσφορά της NADIA SUGAR WORLD (ΑΝΩΤΕΡΟ). Ήταν ένα υπέροχο απόγευμα με προτάσεις και συζυτήσεις.
babywearing & υφασμάτινες πάνες
Την Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου έγινε η πρώτη συνάντηση Babywearing & Υφασμάτινες πάνες στο παιδότοπο ΣΤΡΟΥΜΦΟΠΑΡΕΑ. Η Ελισάβετ και η Μαρία ήταν εκεί, πρόθυμες να μας τα μάθουν όλα.
διαβάστε το Blog μας διαδικτιακά εδώ
Η εφημερίδα διανέμεται δωρεάν και στηρίζεται αποκλειστικά σε δωρεές για την έκδοση της. Αποτελεί ένα πολύ καλό μέσο επικοινωνίας του συλλόγου με τα μέλη του και το ευρύ κοινό και έχει γίνει πλέον συνήθεια σε πολλούς Σερραίους και Σερραίες. Η εφημερίδα είναι μια ερασιτεχνική προσπάθεια μαμάδων του συλλόγου. Είναι ανοιχτή για τη δημοσίευση κάθε άρθρου μαμάς του συλλόγου ή κάθε ειδικού για θέματα που αφορούν μαμάδες και παιδιά. Όποια έχει τη διάθεση να συνεργαστεί με την ομάδα μας σε μηνιαία βάση είναι ευπρόσδεκτη. Υπεύθυνη για την υλη είναι η Βασιλική Πέτσα. Ο σχεδιασμός και η παρουσία της εφημερίδας στο μπλοκ μας είναι της γραφίστριας Γλυκερίας Καρπουζάκη που επιμελείται επίσης και τα έντυπα, τις διαφημίσεις και τις αφίσες για το σύλλογο.
To blog serraiesmanoulesnewspaper όπου αναρτώνται όλα τα θέματα της εφημερίδας, αποτελεί την ηλεκτρονικής μας έκδοση.
Συνεχής δράση “Give 'n go” όπου υποστηρίζονται οικογένειες με είδη για παιδιά, είτε με ιατρική φροντίδα ή με ψυχολογική υποστήριξη σε συνεργασία με επιχειρήσεις του Ν. Σερρών και ιδιώτες ιατρούς. Ο σύλλογος έχει βοηθήσει πάνω από 35 οικογένειες.
Το σπίτι της Σερραίας Μανούλας
Η ανάγκη να υπάρξει ένας χώρος συγκέντρωσης και άμεσης διάθεσης των ειδών που μας χαρίζονται ήταν μεγάλη από την αρχή. Μετά από σχετική μας αίτηση ο Δήμος Σερρών σε σύντομο χρονικό διάστημα ανταποκρίθηκε θετικά στο αίτημά μας και παραχώρησε προς χρήση ένα διώροφο οίκημα 100τ.μ. συνολικά, στην περιοχή Κατακονόζη στην οδό Καρκαβίτσα. Όταν ο Δήμος Σερρών μας παρέδωσε το σπίτι, ήταν σε αρκετά άσχημη κατάσταση. Σε όλο τον κάτω όροφο υπήρχε πολύ υγρασία φτάνοντας περίπου στο 1 μέτρο. Κάποια από τα τζαμια ήταν σπασμένα. Στον επάνω όροφο το ταβάνι του ενός από τα δύο δωμάτια ήταν φουσκωμένο από την υγρασία και σε ένα σημείο είχε ανοίξει.
Μετά το πέρας των δύο εκδηλώσεων (της Γιορτής παιδιού & του φιλικού αγώνα μπάσκετ - 2012 ) συγκεντρώθηκε ένα αρκετά ικανοποιητικό πόσο για να μας δώσει την ώθηση να ξεκινήσουμε άμεσα τις εργασίες. Η γενναιόδωρη προσφορά του κ. Τάσου Παναγιώτου και του καταστήματος ΠΑΝ ΜΑΡΚΕΤ να μας διαθέσει δωρεάν ότι υλικά χρειαζόμαστε για την ανακαίνιση, ήταν για μας κάτι παραπάνω από ευτυχής συγκυρία.
Τα υλικά για τις υδραυλικές εγκαταστάσεις είναι προσφορά της κ. Παπάζογλου Θεοδοτης.
Αυτή τη στιγμή έχει αλλάξει τα ταβάνι του επάνω ορόφου, έχει βαφτεί όλος ο όροφος και έχει φρεσκαριστεί το πάτωμα. Ο κάτω όροφος, έχει ασταρωθεί και βαφτεί και έχουν αλλάξει τα τζάμια. Στο εξωτερικό του σπιτιού έχει ξεκινήσει να μπαίνει περιμετρικά στέγαστρο για να αποφύγουμε την υγρασία από την βροχή. Υπολείπονται το τελείωμα του στεγάστρου, το εξωτερικό βάψιμο και οι υδραυλικές εγκαταστάσεις. Σύντομα το «Σπίτι της Σερραίας Μανούλας» θα είναι έτοιμο.
Αρχικά θα λειτουργήσει μόνο ως χώρος για τις συνελεύσεις του συλλόγου και χώρος ταξινόμησης και αποθήκευσης. Για να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε δράση σ’ αυτόν θα πρέπει πρώτα να λύσουμε το πρόβλημα της μεγάλης υγρασίας και αυτό απαιτεί χρόνο.
Ο σύλλογος "Σερραίες Μανούλες" και το βιβλιοπωλείο "Μαρνερη" συνδιοργάνωσαν την ομιλία του Παιδιάτρου κ. Στέλιου Χ.Παπαβέντση με θέμα "Προικισμένα μωρά-Εμπνευσμένοι γονείς" που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 11 Φεβρουάριος 2012 στην αίθουσα της ΔΕΠΚΑ στις Σέρρες.
Ο Στέλιος Παπαβέντσης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Μιλάει δυο ξένες γλώσσες.
Είναι Διπλωματούχος του Βασιλικού Κολεγίου Παιδιατρικής της Μεγάλης Βρετανίας και κατέχει το Δίπλωμα στην Παιδιατρική Υγεία από το ίδιο Κολέγιο. Είναι κάτοχος του διεθνούς Πιστοποιητικού Προχωρημένης Παιδιατρικής Υποστήριξης της Ζωής, καθώς και του διεθνούς Πιστοποιητικού Νεογνικής Υποστήριξης της Ζωής. Είναι Πιστοποιημένος Επιμελητής Γαλουχίας IBCLC. Είναι συγγραφέας τριών ενημερωτικών βιβλίων για γονείς: “Προικισμένα μωρά, εμπνευσμένοι γονείς: για μια άλλη προσχολική ηλικία“, “Προικισμένα μωρά, εμπνευσμένοι γονείς: για μια άλλη προσχολική διατροφή“ και “Επιστροφή στο Μητρικό Θηλασμό” που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη.
Γιορτή της μητέρας του Λυκείου Ελληνίδων Σερρών
Εκ μέρους του συλλόγου «Σερραίες Μανούλες» θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πολύ για τη σημερινή πρόσκληση και ιδιαίτερα την κα Ελευθεριάδου και την κα Παλάζη που εξ’ αρχής αγκάλιασαν με θέρμη το σύλλογό μας.
Στην αρχαία Ελλάδα, μια γιορτή ανοιξιάτικη ήταν αφιερωμένη στη Θεά Γαία (Μητέρα Γη), μητέρα των θεών και των ανθρώπων. Αυτή ήταν και η πρώτη μορφή εορτασμού της Μητέρας.
Τη γιορτή αυτή διαδέχθηκε η γιορτή που ήταν αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας, τη Ρέα. Η Ρέα ήταν η σύζυγος του Κρόνου και η Μητέρα του Δία και όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας.
Στη συνέχεια, φτάνουμε στην Αγγλία του 15ου-16ου αι. μ.Χ., όπου γιορταζόταν η "Mothering Sunday", δηλ. η "Κυριακή της Μητέρας", την 4η Κυριακή της Σαρακοστής, και ήταν αφιερωμένη στις μητέρες. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από τα αφεντικά τους μία μέρα άδεια, για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν την μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στις αρχές του 20ού αιώνα, η δασκάλα Άννα Τζάρβις (Anna Jarvis) από τη Φιλαδέλφεια, αγωνίστηκε για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Ήθελε να τιμήσει τη μητέρα της που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου το 1864. Οι αγώνες της Άννας Τζάρβις δικαιώθηκαν το 1914, όταν το Κογκρέσο όρισε την επίσημη εθνική Γιορτή της Μητέρας τη γιορτή αυτή.
Στην Ελλάδα, γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, για να συνδυαστεί η Γιορτή αυτή με τη χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. Η Εκκλησία καθόρισε η μεγάλη αυτή Δεσποτικοθεομητορική εορτή να εορτάζεται στις 2 Φεβρουαρίου, γιατί αυτή η ήμερα είναι η τεσσαρακοστή από την 25η Δεκεμβρίου, που εορτάζεται η Γέννηση του Χριστού κατά σάρκα. Με αυτόν τον τρόπο διαιρεί τον ετήσιο χρόνο με τους σταθμούς της θείας οικονομίας και τον ευλογεί.
Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στη 2η Κυριακή του Μαΐου για να γιορτάζεται ταυτόχρονα σε όλο τον κόσμο.
Το ΛΕΣ ως φάρος και φύλακας της πίστης και των παραδόσεων μας, διατηρεί σε πείσμα των καιρών και των ξενόφερτων συνηθειών τον συμβολικό και εορταστικό χαρακτήρα της σημερινής μέρας.
Κι εμείς, ως η νέα γενιά μαμάδων, θέλοντας να ακολουθήσουμε το δρόμο που χαράξατε προσπαθούμε να γίνουμε μικροί μιμητές των πράξεων του Χριστού.
Θα μπορούσαμε λοιπόν να καθιερώσουμε τη σημερινή ημέρα ως την ονομαστική εορτή του Συλλόγου μας και να σας θεωρήσουμε όλες εν δυνάμει μέλη του. Αλλά ακόμη κι αν δεν είστε Σερραίες, -όπως η ομιλούσα- ούτε μανούλες, αρκεί μια και μόνο προϋπόθεση για να μπείτε στην ξεχωριστή αυτή ομάδα: Η αγάπη προς τα παιδιά.
Αυτή η αγάπη που αποτελεί την κινητήριο δύναμη κάθε σκέψης, πράξης, ενέργειας, δράσης οποιασδήποτε μάνας. Αυτή η αγάπη που δε γνωρίζεις ότι υπάρχει μέχρι να βιώσεις το θαύμα της γέννησης. Μέχρι να έρθει στον κόσμο ο μικροσκοπικός αυτός νέος άνθρωπος για να καταλύσει όλη την προηγούμενη κοσμοθεωρία μας. Μετουσιωνόμαστε σε υπάρξεις με ιδιαίτερες ικανότητες και ευαισθησίες μόλις φέρουμε στον κόσμο το παιδί μας. Γιατί απλά γινόμαστε μητέρες. Για τη μητέρα το παιδί της είναι κάτι που δημιουργήθηκε από αυτήν, βγήκε από το σώμα της και αυτό αναπόφευκτα δημιουργεί μεταξύ μητέρας και παιδιού έναν πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό δεσμό.
Ποιό είναι το μυστικό της και το μεγαλείο της; Γνωστό. Ταυτισμένο με την προσφορά. Με το πνεύμα της θυσίας και αυταπάρνησης. Σύνθημά της όλα για τους άλλους, τίποτα για τον εαυτό της. Προσφέρει την πιο όμορφη και ευγενική θυσία, στον υψηλό βωμό της αγάπης και αρωματίζει, τον πνιγηρό από τις αναθυμιάσεις του εγωκεντρισμού, πλανήτη μας.
Όποιος θέλει να δει την αγάπη στην πιο τέλεια μορφή της, την γεμάτη ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση, χωρίς υστεροβουλίες και υπολογισμούς, δεν έχει παρά να σκύψει προσεκτικά και να παρατηρήσει την μητέρα. Να δει τη μητέρα πάνω από την κούνια του παιδιού της. Να την ατενίσει στον μυστικούς χτύπους της πονεμένης μητρικής καρδιάς. Να παρακολουθήσει τις θυσίες της που φτάνουν ακόμα και στην προσφορά της ίδιας της της ζωής.
Η μάνα είναι το κέντρο της οικογενειακής εστίας και είναι βαθιά ριζωμένη μέσα σε αυτήν. Καταθέτει όλη τη δύναμη της καρδιάς της στην υπηρεσία της οικογένειας. Η αγάπη της κρατά τη συνοχή της και από όπου λείπει αυτή η αγάπη, όλοι μέσα στην οικογένεια, μικροί και μεγάλοι, αισθάνονται τη ζωή τους σα μια ατέρμονη πορεία σε ξένο τόπο, σα δρόμο δίχως τελειωμό.
Η πραγματική μάνα είναι για την οικογένεια πηγή χαράς και ευτυχίας, τόπος ασφάλειας και θαλπωρής. Καταφυγή των πονεμένων και των κουρασμένων. Στην αφοσίωσή της, στο δόσιμό της και στην σιγουριά του ενστίκτου της βρίσκεις το σωστό δρόμο για την παρηγοριά και την καλοσύνη.
Η μητέρα αποτελεί την αρχή της ύπαρξης και την κυριότερη παιδαγωγό των παιδιών. Την παρομοιάζουν με τον κορμό ενός δέντρου που συμβολίζει την δύναμή της. Οι ρίζες του είναι οι εμπειρίες της που παίρνουμε γνώση απ' αυτές. Τα φύλλα του, είναι η σκιά και η δροσιά που μπορούμε να ξεκουραστούμε αντλώντας δύναμη για να συνεχίσουμε πιο δυνατοί. Τα λουλούδια του είναι όλες οι αρετές της, το χαμόγελο της, η καλοσύνη της. Οι καρποί του είναι όλα τα αγαθά που προσφέρει μια μάνα στα παιδιά της. Και τέλος οι σπόροι του δέντρου συμβολίζουν, την συνέχεια της ζωής. Το δέντρο αυτό με τα χρόνια θα γεράσει όμως δεν χάνεται ποτέ. Θα γίνει λίπασμα και θα μεγαλώσουν άλλα δεντράκια τα οποία με την σειρά τους θα κάνουν τον δικό τους κύκλο.
Μέσα στην πάροδο των αιώνων η ουσιαστική προσφορά κάθε μητέρας δεν αμφισβητείται και είτε φανερή είτε κρυφή διαμορφώνει πολλές φορές τον ίδιο το ρου της ιστορίας και της εξέλιξης του ανθρωπίνου γένους.
Οι μητέρες ανέκαθεν, έχοντας πάντα να αντιμετωπίσουν δυσκολίες και δυσμενείς καταστάσεις, ήξεραν να δίνουν δυνατά τον αγώνα τους: για την οικογένεια, την πατρίδα, την κοινωνία, για την ίδια τη ζωή. Η μητέρα ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι πάντα εκεί. Ακλόνητη βράχος σε όλα, παρά τα προβλήματα, παρά τις κακουχίες, παρά τα βάσανα που έχει καθημερινά. Είναι εκεί να σε ακούσει να σε γαληνέψει να σε ηρεμήσει να σε πάρει μια αγκαλιά να σου χαϊδέψει τα μαλλιά να σου πει ότι σε αγαπάει και όλα θα πάνε καλά να σου δώσει κουράγιο και δύναμη να συνεχίσεις.
Συναντάμε λοιπόν μητέρες, να ασπάζονται τους ρυθμούς της εποχής τους και να ακολουθούν τις εξελίξεις της εκάστοτε κοινωνίας. Επικοινωνούν και προσφέρουν ανάλογα με τα μέσα που διαθέτουν.
Η προγιαγιά μου ύφαινε στον αργαλειό τα ρούχα που έστελνε στον παππού μου όντας στρατιώτης στα βουνά της Αλβανίας. Η γιαγιά μου μετά βίας είχε τελειώσει τις πρώτες τρεις τάξεις του δημοτικού, αλλά οι γνώσεις αυτές ήταν αρκετές για να γράφει επιστολές στον μετανάστη πατέρα μου. Για τη μητέρα μου ήταν πιο εύκολα τα πράγματα. Με εύρισκε πάντα χάρη στο κινητό τηλέφωνο που είχα ως φοιτήτρια. Όλες οι παραπάνω γενιές μαμάδων ένα στόχο είχαν, να επικοινωνούν με το παιδί τους και να το στηρίζουν συνεχώς. Κι εμείς η γενιά της τεχνολογίας και της πληροφορικής ακολουθώντας τις εξελίξεις, μετουσιωθήκαμε σε «ηλεκτρονικές» μαμάδες.
Το Διαδίκτυο έχει εξελιχθεί από απλό μέσο δημοσίευσης πληροφοριών σε μέσο κοινωνικής διαδραστικότητας και συμμετοχής. Η κοινωνική δικτύωση είναι μια νέα τάση στο Διαδίκτυο. Οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης ή ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα, έκαναν την εμφάνισή τους το 2002. Αμέτρητες πηγές πληροφοριών και ομάδων με κοινά ενδιαφέροντα κατακλύζουν το διαδύκτιο. Θεωρώντας ότι η ηλεκτρονική κοινωνική δικτύωση είναι ο βολικότερος τρόπος επικοινωνίας, μέλλουσες μητέρες ενημερώνονται μέσα από το ίντερνετ για τα στάδια της εγκυμοσύνης, την ανάπτυξη του παιδιού και λύνουν οποιαδήποτε απορία συζητώντας εικονικά με άλλες μητέρες. Με τη συμμετοχή σε μία διαδικτυακή κοινότητα, επιτυγχάνεται η επικοινωνία, η κοινωνικοποίηση καθώς και η μάθηση.
Έτσι λοιπόν, πολλές ομάδες δημιουργήθηκαν από χρήστες-μητέρες που μοιράζονται κοινά ενδιαφέροντα και χρησιμοποιούν το διαδίκτυο αντί για τη δια ζώσης επικοινωνία, η οποία για ποικίλους λόγους είναι δύσκολη ή αδύνατη. Το ίδιο συνέβη και με μας. «Βρεθήκαμε» τυχαία με μερικές μανούλες στο γνωστό σε όλους πλέον Facebook και σε αντίστοιχη ομάδα που αφορούσε μανούλες ανά την Ελλάδα. Μετά από ιντερνετικές συζητήσεις αποφασίσαμε να κάνουμε τη δική μας ομάδα και να ορίσουμε συναντήσεις ώστε να γνωριστούμε από κοντά. Η ιδέα ξεκίνησε πριν ένα χρόνο περίπου και στην αρχή δεν ήμασταν πολλές. Άγνωστες μεταξύ μας και με διαφορετικές καταβολές, σχηματίσαμε μια πρότυπη ομάδα και έπειτα από πολλές συναντήσεις και συζητήσεις, συμφωνήθηκε η δημιουργία μη κερδοσκοπικού συλλόγου, με βάση την αλληλεγγύη και την φιλανθρωπία, με σκοπό την ανάπτυξη δράσεων για τη μητέρα και το παιδί.
Διαλέξαμε αυτό το όνομα «Σερραίες Μανούλες» γιατί μας εκπροσωπεί απόλυτα και στοχεύει στο να δώσουμε ακριβώς το στίγμα μας για το ποιες είμαστε. Είμαστε μαμάδες που ασχολούμαστε πρωτίστως με τα παιδιά μας, κάποιες είναι και εργαζόμενες, αλλά έχουμε κοινό σημείο αναφοράς τα μικρά καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην ανατροφή των παιδιών μας. Υπάρχει ανάγκη για στήριξη της μιας προς την άλλη, για ανταλλαγή απόψεων, γνώσεων, σε θέματα όπως θηλασμός, στάδια ανάπτυξης κ.α. και φυσικά τη διοργάνωση δράσεων που αφορούν τη μητέρα και το παιδί.
Νιώσαμε την ανάγκη να δράσουμε γιατί όλοι ως πολίτες πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλον έμπρακτα. Σκοπός του συλλόγου είναι να δώσει ενέργεια σε όλες τις μανούλες που αγωνίζονται καθημερινά, να απλώσει το χέρι για συμπαράσταση, να εμψυχώνει και να ενθαρρύνει η μια την άλλη. Σκοπός μας είναι να μάθουμε μαζί και να δράσουμε για τα παιδία μας. Επιδιώκουμε να υπάρξει ένα σημείο αναφοράς για όλες τις Σερραίες μανούλες που μεγαλώνουν τα παιδία τους με ή χωρίς βοήθεια. Γιατί η υποστήριξη χρειάζεται να υπάρχει σε τοπικό επίπεδο και οι μητέρες να βρίσκονται μεταξύ τους ώστε να μοιράζονται βιώματα.
Εξάλλου εν όψει της κατάστασης που επικρατεί, πολλές ομάδες πολιτών συγκροτούνται σε τοπικό επίπεδο ανά τη χώρα για να δράσουν και να βοηθήσουν όποιον έχει ανάγκη. Το Διαδίκτυο και οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης γίνονται «άρμα» αλληλεγγύης στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Κοινωνικά παντοπωλεία λειτουργούν σε όλες σχεδόν τις πόλεις με την φροντίδα δήμων και εκκλησίας καθώς και δίκτυα ανταλλαγής αγαθών και υπηρεσιών και ομάδες κοινωνικής προσφοράς.
Η ιδέα δε μας ανήκει, προϋπήρχε, αλλά το πρωτοπόρο σε μας είναι ότι υλοποιήθηκε με τη συνδρομή μόνο μαμάδων και αποσκοπεί στη βοήθεια άλλων μαμάδων που έχουν ανάγκη. Συλλέγουμε τρόφιμα, ρούχα, βρεφικά ήδη ανάπτυξης και είδη πρώτης ανάγκης. Στη συνέχεια ανακαλύπτουμε «πόρτα πόρτα» τι χρειάζεται κάθε οικογένεια. Τα μέλη-μαμάδες που έχουν αναλάβει τον συντονισμό της κάθε δράσης διαπιστώνουν καθημερινά ότι στην πόλη μας υπάρχουν πολλές οικογένειες που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας, μονογονεϊκές οικογένειες από τις οποίες απουσιάζει ο πατέρας, αλλά και άλλες που μέχρι πρότινος ζούσαν άνετα και τώρα πια λόγω της ανεργίας τα οικονομικά προβλήματα τις έχουν φέρει σε αδιέξοδο.
Δεν ζητάμε ως βοήθεια χρήματα, αλλά είδη πρώτης ανάγκης. Όλα κινούνται εθελοντικά και έτσι δεν υπάρχει ούτε χρηματικό όφελος ούτε μπορούμε να διασφαλίσουμε πως η οποιαδήποτε μπορεί να δεσμευτεί σε μια διαδικασία, χωρίς να το επιθυμεί. Βασίζεται στο μεράκι και την καλή διάθεση της καθεμιάς."